Της Νίκης Μιχαήλ
Μια ομάδα νεαρών ατόμων από διάφορες κοινότητες της Λάρνακας, έχει κάνει την εμφάνιση της στο χώρο των τεχνών της έμπνευσης και της δημιουργίας. Άλλοι μικροί, άλλοι πιο μεγάλοι προσπαθούν ο καθένας τους να ενώσουν τις γνώσεις και τις δεξιότητες τους και να αναζητήσουν μέσα από τις δημιουργίες τους τις πραγματικές τους επιθυμίες, αλλά ακόμα και να αναρωτηθούν για την ίδια τους την πραγματικότητα.
Η ομάδα αυτή του “άλλωσπως πρότζεκτ” έτσι, όπως έσπευσαν να την ονομάσουν πραγματοποιεί διάφορα έργα τέχνης, εργαστήρια φωτογραφίας , κινηματογράφου, θεάτρου και street art εδώ και 2 χρόνια περίπου, ενώ φαίνεται ότι οι δημιουργίες τους αυτές δεν είναι απλά έργα, αλλά ένα απαραίτητο κομμάτι για τον καλλιτεχνικό, δημιουργικό και κοινωνικό τομέα που εδώ και καιρό αναζητούσε η πόλη της Λάρνακας.
Η ιστοσελίδα του City of Larnaka.com μίλησε, λοιπόν με τον συντονιστή και οραματιστή της ομάδας κ. Στέλιο Τζίβα , ο οποίος μας ανέλυσε την πορεία της ομάδας , το σκοπό και τους στόχους του “άλλωσπως πρότζεκτ” με κύριο σημείο την θέση ερωτημάτων που αφορούν την κοινωνία, και πως τα άτομα των κοινοτήτων της Λάρνακας έχουν αποδεχτεί και έχουν αγαπήσει την ομάδα αυτή.
Ερώτηση 1:
Ποια ήταν η αφορμή για να ξεκινήσει η ιδέα του “άλλωσπώς ” και πότε ακριβώς άρχισε η υλοποίηση της ιδέας σας;.
Το 2016 ένιωσα την ανάγκη να δημιουργήσω μια ομάδα που θα έδινε την ευκαιρία σε νεαρά άτομα των κοινοτήτων (Κιτίου, Μενεού- Δρομολαξιά, Περβολιών, Τερσεφάνου, Λάρνακας) όπου και εγώ μεγάλωσα, να εμπλακούν με κάτι το διαφορετικό και δημιουργικό. Συγκεκριμένα το πρώτο ‘άλλωσπώς’ πρότζεκτ έλαβε χώρα στο χωριό του Κιτίου για μια εβδομάδα (11/7/2016-17/7/2016) με τέσσερα εργαστήρια κινηματογράφου, φωτογραφίας & zine making, street art και θεάτρου. Αφού ο κόσμος αγκάλιασε την προσπάθεια μας αποφασίσαμε ένα χρόνο αργότερα να τρέξουμε το πρότζεκτ ‘άλλωσπώς & τοπικοί καλλιτέχνες’ που είχε διάρκεια τεσσάρων μηνών από τον 11/17 – 2/18.
Ερώτηση 2
Ποιος είναι ο λόγος που ονομάσατε την ομάδα σας “άλλωσπώς ” και πως προέκυψε η συγκεκριμένη ονομασία;
Η ονομασία ‘άλλωσπως’ προέκυψε καθώς ψάχναμε για μια λέξη που να υποδήλωνε έναν συμμετοχικό και ανοιχτό χώρο προς τον διαφορετικό τρόπο σκέψης και πράξης. Έναν χώρο που θα καλούσε τους συμμετέχοντες να αμφισβητήσουν και να επαναδιαπραγματευτούν την πραγματικότητα τους. Επιλέξαμε να χρησιμοποιήσουμε μια λέξη από την Κυπριακή διάλεκτο αφού πιστέψαμε ότι με την χρήση της θα φτιάχναμε ευκολότερα γέφυρες επικοινωνίας με τους κατοίκους των χωριών.
Ερώτηση 3:
Τι ακριβώς επιχειρεί η ομάδα σας μέσα από το πρότζεκτ “άλλωσπώς & τοπικοί καλλιτέχνες” και από πόσα άτομα αποτελείται;
Μέσα από το πρότζεκτ προσπαθήσαμε να ε μπλέξουμε την νεολαία των κοινοτήτων με τέσσερα εργαστήρια τέχνης (Street art, θεάτρου, mixed media, φωτογραφίας & κολλάζ) έτσι, ώστε να τους βοηθήσουμε να ανακαλύψουν και να καλλιεργήσουν την δημιουργική και την κριτική τους σκέψη. Η ομάδα του ‘άλλωσπώς’ αποτελείτε κυρίως από 6 άτομα.
Φέτος συνεργαστήκαμε εξαίρετα με ακόμα 4 νέους τοπικούς καλλιτέχνες από το χωριό του Κιτίου. Θα ήθελα αν μου επιτρέπετε να τους ευχαριστήσω και δημόσια για την άψογη συνεργασία. Συγκεκριμένα ευχαριστώ την Άντρια Δημητρίου και τον Φίλλιπο Αδάμου για την τεχνική υποστήριξη, αλλά και τους καθοδηγητές των εργαστηρίων Γίωργο Χρίστου, Αθηνά Αγρότη, Έυρο Βασιλείου, Νικόλα Λοίζου, Μαρκέλλα Χατζηιωσήφ, Αντρέα Σάντη, Σκεύη Αντρονίκου και Χρίστο Ελευθερίου για την υπομονή, το σεβασμό, την κατανόηση και την εμπιστοσύνη που έδειξαν προς το πρόσωπο μου.
Ερώτηση 4:
Ποιος ήταν ο σκοπός του πρότζεκτ και με ποιους τρόπους προσπαθείτε να πετύχετε το σκοπό αυτό;
Σκοπός του πρότζεκτ ήταν να εμπλέξει την νεολαία των χωριών με τα τέσσερα δημιουργικά εργαστήρια, αλλά ταυτόχρονα να τους διατηρήσει ενεργά μέλη της κοινότητας για τέσσερις συνεχόμενους μήνες. Άνθρωποι, διαφορετικών ηλικιών, με διαφορετικό δίκτυο γνώσεων για τις τέχνες, διαφορετικά ενδιαφέροντα κατάφεραν μέσα από την αλληλεπίδραση και την επικοινωνία, να δουλέψουν ομαδικά έτσι, ώστε να δημιουργήσουν εγκαταστάσεις χώρου, μικρού μήκους βίντεο, πίνακες και φωτογραφίες.
Καταφέραμε να επιτύχουμε το πάρα πάνω αφού, το κάθε εργαστήρι είχε ως στόχο να θέσει ερωτήματα και να προκαλέσει προβληματισμούς για κοινωνικά θέματα που τους απασχολούσαν. Δημιουργήσαμε ένα περιβάλλον συνεχούς εξερεύνησης και αναζήτησης, όπου η γνώση αναδιαμορφωνόταν και κτιζόταν από τους ίδιους.
Ερώτηση 5:
Η ομάδα έχει πραγματοποιήσει ως τώρα αρκετά Street art εργαστήρια σε συνεργασία με μικρά παιδιά που προέρχονται από διάφορους χώρους. Ποιο είναι το μήνυμα που δίνετε στα παιδιά που συμμετέχουν στην δημιουργία αυτών των Street art έργων;
Μέσα από τις δημιουργικές διαδικασίες που ακολουθούμε προσπαθούμε πάντοτε να δείχνουμε στους συμμετέχοντες ότι ο καθένας μας κρύβει έναν καλλιτέχνη μέσα του. Ο καθένας μας μπορεί να παίξει τον δικό το ρόλο μέσα σε μια ομάδα.
Ερώτηση 6:
Εκτός από παιδιά σε ποιες άλλες ομάδες ατόμων απευθύνεται το “άλλωσπώς” και τι είναι αυτό που επιδιώκετε να προσφέρετε στα άτομα αυτά;
Η ομάδα του ‘άλλωσπώς’ προσπαθεί να εμπλέκει ανθρώπους διαφορετικών ηλικιών και με διαφορετικό δίκτυο γνώσεων αναλόγως του κάθε πρότζεκτ που καταπιάνεται.
Μέσα από τα δημιουργικά πρότζεκτ να τους δώσουμε την δυνατότητα να παρατηρήσουν, να ρισκάρουν, να πειραματιστούν, να συζητήσουν έτσι ,ώστε τελικά μέσα από μια ευχάριστη διαδικασία να αναπτύξουν αυτοπεποίθηση, υπομονή, κοινωνικές δεξιότητες, νέες τεχνικές γνώσεις, προσωπική και κοινωνική υπευθυνότητα.
Ερώτηση 7:
Μπορείτε να μας αναφέρετε ορισμένα παραδείγματα από πρότζεκτ που έχετε υλοποιήσει μέχρι σήμερα;
Τον Νοέμβριο του 2017, τρέξαμε ένα εργαστήριο street art στο Δημοτικό Σχολείο Κιτίου, Λάρνακας. Οι μαθητές είχαν την δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν διαφορετικές τεχνικές ζωγραφικής με σκοπό να δημιουργήσουν σε έναν τοίχο στην αυλή του σχολείου τους τη λέξη ‘αποδοχή’.
Επίσης, η ομάδα του ‘άλλωσπώς’, τον μήνα Ιανουάριο, έκανε μια τοιχογραφία στο κέντρο προσφύγων που βρίσκεται στο χωρίο Κοφινού. Κάποιοι μαθητές από τα εργαστήρια “Street Art” μαζί με αρκετά παιδιά και εφήβους από το κέντρο δημιούργησαν την τοιχογραφία. Η εικόνα αντιπροσωπεύει δύο γυναίκες μεγάλης ηλικίας, μία από την Παλαιστίνη και μία από την Κύπρο, τις δύο γυναίκες να ενώνουν μια σειρά λέξεων γραμμένων στα αραβικά και τα ελληνικά. Με αυτό τον τρόπο θέλαμε να παρουσιάσουμε ένα διάλογο που νικά την ξενοφοβία και τον ρατσισμό.
Ερώτηση 8 :
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια και στόχοι;
Σκοπός του ‘άλλωσπώς’ είναι η χρήση των τεχνών σαν μέσο κοινωνικής αλλαγής. Γιαυτό τον λόγο κάποια από τα μελλοντικά πλάνα της ομάδας αφορούν την άμεση στήριξη συγκεκριμένων ατόμων για την δημιουργία ενός κέντρου νεολαίας στο χωριό του Κιτίου, την δημιουργία εκπαιδευτικών προγραμμάτων σε μουσεία σε Λάρνακα και Λευκωσία , την δημιουργία ενός καλλιτεχνικού πρότζεκτ σε συνοικισμό στην Λευκωσία, την δημιουργία δικοινοτικών πρότζεκτ κ.α.
Μια ιδιαίτερη ομάδα ατόμων με διαφορετικά χαρακτηριστικά και δεξιότητες ενώνει τις γνώσεις και τις καλλιτεχνικές τις εμπειρίες για να συνεισφέρει σε άλλα άτομα και να δώσει συνάμα σε αυτά την δυνατότητα της αναζήτησης και της εξερεύνησης με απώτερο σκοπό της την κοινωνική αλλαγή. Κάτι πρωτοπόρο θα μπορούσαμε να πούμε για τους ανθρώπους της Λάρνακας. Άνθρωποι διαφόρων ηλικιών με διαφορετικές προτιμήσεις και ενδιαφέροντα πέτυχαν μέσα από την συνεργασία να προσφέρουν κάτι ξεχωριστό, να θέσουν ερωτήματα μέσα από τις δημιουργίες τους και να αγγίξουν μέσα από αυτές διάφορα κοινωνικά ζητήματα.
Η ομάδα του “άλλωσπως πρότζεκτ” δίνει στο καθένα ορισμένα εφόδια για την αναζήτηση του εσωτερικού του κόσμου, την ανάπτυξη της δικής τους αυτοπεποίθησης και αυτοεκτίμησης, καθώς και νέες τεχνικές και κοινωνικές δεξιότητες. Εμείς χαιρόμαστε να βλέπουμε τέτοιου είδους ανθρώπους και ομάδες ανθρώπων που χρησιμοποιούν, τόσο το γνωστικό όσο και το εμπειρικό τους υπόβαθρο για ένα καλύτερο αύριο για μια καλύτερη πόλη και ευχόμαστε η προσπάθειες τους να συνεχίσουν με τον ίδιο ρυθμό, καθώς και να αγκαλιάσουν την ομάδα αυτή ακόμη περισσότερα άτομα.
Επιμέλεια
Νίκη Μιχαήλ
(Δημοσιογράφος)
